Crypt of the NecroDancer voor Android

Dit is een kerker waar je uitkijkt naar een goed pak slaag

Een kerker kruipend roguelike en ritmespel nemen en ze samenvoegen lijkt op het eerste gezicht misschien een beetje ongerijmd. Het duurt echter niet lang voordat Crypt of the NecroDancer bewijst dat de twee niet alleen goed samenwerken, maar elkaar ook perfect aanvullen .

Laat de beat niet vallen

Toen ik Crypt of the NecroDancer voor het eerst zag, dacht ik dat ik wist wat me te wachten stond: een turn-based roguelike met willekeurig gegenereerde grid-based kerkers om me een weg door te vechten. En ik had gelijk... Soort van.

Je moet je inderdaad een weg banen door kerkers die vakje voor vakje bewegen , terwijl vijanden elke actie van jou matchen met een eigen beweging of aanval - als een enorm schaakspel. Plus, op klassieke roguelike-manier, reset de dood je voortgang , waardoor je de weinige kostbare diamanten overhoudt die je misschien hebt verzameld tijdens je laatste run om je personage en de wereld te verbeteren voor volgende pogingen.

Wat ik niet had verwacht, was dat je dit allemaal op het ritme zou moeten doen . Gek, ik weet het, met een naam als Crypt of the NecroDancer had ik waarschijnlijk twee en twee bij elkaar moeten optellen. Maar elke beweging die je maakt, moet worden gemaakt op het ritme van de fantastische muziek.

Alleen door precies op het juiste moment te springen, kun je effectief aanvallen en bewegen. Wat nog belangrijker is, is dat elk van de 16-bits pixelart-vijanden ook op het ritme beweegt . Dit betekent dat zelfs als je een beat mist, het groene slijm, de Minotaurus of andere beesten je nog steeds kunnen aanvallen, waardoor de gameplay verschuift van beurtgebaseerd naar ritmegebaseerd.

Ritme gevechten

Deze monteur voelt aanvankelijk alsof hij er alleen maar in is gegooid om te frustreren, maar de schoonheid ervan wordt al snel onthuld . Door je bewegingen te forceren, behoudt het de tactiek en strategie van een roguelike, maar dwingt het een veel sneller denkproces af . Je hebt niet alleen ritme nodig, je hebt ook tactiek nodig.

Het leren van vijandelijke aanvalspatronen en bewegingen is essentieel om de snelle strategische puzzel op te lossen die elk willekeurig gegenereerd niveau presenteert terwijl je je een weg baant naar de uitgang. Door te leren hoe blauw slijm om de andere slag beweegt, of hoe skeletten hun armen opheffen voordat ze aanvallen, worden het ritme en de tactieken op een werkelijk unieke manier met elkaar verbonden - waardoor iets ontstaat dat zorgvuldige overweging en snelle reacties in een enkel moment vereist.

Zo vinden de muziek en het ritme hun weg in alle facetten van de Crypt of the NecroDancer – waardoor het extra fijn is dat elk deuntje fantastisch is. Elk niveau heeft zijn eigen unieke track om je voortgang tot in de diepte van de kerker van NecroDancer te markeren. Elk van de chiptunes van de soundtrack heeft een bevredigende stevige beat, en ik daag je uit om niet mee te knikken terwijl je speelt. Ik weet het, ik speelde zelfs op mijn laptop in een café.

Stop de muziek alsjeblieft niet

Crypt of the NecroDancer heeft zijn muziek en kerkerduikmechanismen prachtig met elkaar verweven, waardoor er iets heel speciaals is ontstaan. Het kan verschrikkelijk moeilijk lijken totdat je de patronen en tactieken leert, maar herstarten voelt nooit als een straf, want alleen maar mee tikken op het ritme geeft altijd zo veel voldoening.